سرانجام کوچی ها بعد از دو هفته قتل، غارت و وحشت افکنی رضایت دادند تا بهسود را ترک کنند. در طرف مقابل، در این دو هفته جامعه هزاره و رهبران آن تلاش های مدنی همه جانبه ای را در عرصه های مختلف آغاز کردند تا راه حل معقولی برای پایان دادن به مشکل کوچی ها و هزاره ها پیدا کنند. در این راستا موضعگیری و عزیمت هوشیارانه و به موقع استاد خلیلی معاون دوم ریاست جمهوری به بهسود و تحصن اعتراضی نمایندگان جامعه هزاره در پارلمان بیشترین نقطه امید و دل گرمی مردم بی پناه بهسود بود. موضع سنجیده شده و دلسوزانه استاد خلیلی در قبال معضله کوچی از یکسو بیانگر نقش مهم و موثر رهبری ایشان در درون جامعه هزاره است و از سوی دیگر نشان داد که همسویی فعال و سازنده رهبری سیاسی با خواسته های توده مردم اگر با تدبیر و تیرهوشی سیاسی همراه باشد برخلاف تصور بسیاری ها نه تنها دور از مصلحت اندیشی های معمول سیاسی نیست بلکه کارآمدترین و دوامدارترین پالیسی برای تعامل فعال و قدرتمند در معادلات سیاسی می باشد. استاد خلیلی در حرکت به یاد ماندنی اخیرشان هم علم بردار خواسته های بر حق مردمش شدند و هم با در نظرداشت منافع مردمش در سایه منافع ملی افغانستان از هرگونه حرکت ناسنجیده و غیر ضروری و برچسب زدن های دشمنان معلوم الحال ممانعت کردند و از گسترش بحران جلوگیری شد. در کنار این، تحصن دستجمعی نمایندگان پارلمانی جامعه هزاره همراه با حضور پرشکوه مردم و مظاهره اعتراضی مردم در بامیان و دایکندی نمونه های دیگری از رویکرد مدنی مردم ما در قبال مشکلات فراروی کشور است.
ما جمعی از افغانستانی های مقیم خارج از کشور در ضمن همدردی عمیق با قربانیان تهاجم کوچی ها به بهسود لازم می بینیم یادآور شویم که خروج امسال کوچی ها از بهسود نباید پایان تلاش هایی باشد که در طی این دو هفته اخیر صورت گرفته است. بلکه این تلاش ها باید تا برآورده شدن کامل خواسته های مردم تداوم یابد.
ما همسویی رهبری سیاسی با خواسته های مردم را یگانه راه بسوی آینده بهتر می دانیم و معتقدیم با توجه به تجربیات اخیر باید تلاش شود تا این پیوند روز به روز محکمتر و دوامداتر گردد.